1993'te TRT2 de izlediğim Tomris Giritlioğlu filmi. Ahmet Hamdi Tanpınar'ın bir hikayesidir.Film daha çocuk olmama rağmen izlediğim gece ve sonraki bir kaç gün aklımdan çıkmamıştır.Yağmurun yağışı, kadının kapıda duruşu, adamın şaşkınlığı, anlamayışı, teslim oluşu, aşık oluşu ya da belki hayranlığı ve elbiseler,dönerken,şarkı söylerken,ıslanırken,dokunulurken elbiseler...Kadının dinginliği, coşkusu, çocuk gülüşleri, dişi dökülüşleri... ve dudağındaki şarkı:
"ben sarıyı pek çok severim
hep sarıdır elbiselerim
sonbaharı cicim
pek sevdiğim için
hep sarıdır elbiselerim"
çocuk aklımla aklıma konmuş, mutsuzluk şarkım, mutluluk oyunum...