Veda etmek bir erdemdir. Çoğu insan bu erdeme sahip değil. Veda etmeden giden için kendimi kahrediyoruz ama gözümüzde o çok abarttığımız insanın aslında erdemsiz, kendine bile saygısı olmayan biri olduğunu anladığımızda bu kahır geçiyor. Yerini ‘iyi ki veda etmemiş’ nefretine bırakıyor.