sadakat naralarının arasında pek bi pis dedik, iğrendik de lanetledik. incecik çizgiler koyduk ayrımına da sonra yerini bulamadık. nedenlere bahaneler ekleyip, sonuçlara isimler koyduk. hiç biri değilmiş ismi,ne arayış, ne tükeniş, ne serzeniş. adı yok suçlusu hiç yok. ardında 'keşke' de bırakmaz, 'yine' de. sınırları kalın kalın çizilmiş iki insan. biri onlara orda beraber olmalarının adının aldatmak olduğunu söylese irkilir, gözleri kocaman olur, o kadar insani. ellerini bırakıp kesişmez gerçeklerine geri dönerken de gözlerindeki mayhoş huzurları o kadar gerçek o kadar insani...
