yolculuk süresine göre artan çiledir. gidiş dönüş bilet alınır. yine karayol'u tercih edilir ne halt varsa artık. önce istanbul'dan ayrılmanın vermiş olduğu hüzün sarar sonra dersin ya bir dur topu topu 1 hafta. yatışır sinirler. binersin otobüse. senin arkandan iki adet kaşar biner ve yolculuk başlar. söz konusu kaşarlar muavini kafalayıp otobüsü durdurmaya kadar sapıtırlar. ve sinir katsayısı artmaya başlar. şaka gibi uykuda gelmez. bütün yol uyuyan sevgiline ve ablasına bakarak patlama derecesine gelinir. neyse güneş doğar ve dağlar falan oyalar. 1 sene çalışıp tatile çıkmak daha ilk gününden işkenceye döner böylece. ve dönüş için birşeyler planlarsın , bir eczane bulursun * alırsın 14'lü bir remeron , yolculukta içip bir güzel uyumak ve rahatlamak için. dönüş günü otobüse biner binmez yutarsın bir adet. yavaştan uyku gelir. tam dalacaksın bacaklarda uyuz bir gıdıklanma hissi. hap etkisini gösteriyordur. ama dur bu da ne ? böyle yapmazdı. iyice aptal gibi olursun. ne uykuyla ayıklık arasında git gel yaparsın sarhoş gibi. yerinde de duramaz olursun. ilk mola yerinde seni ayıltmaya çalışsalarda nafile. tam uyutur diye 1 adet içtiğin için böyle maymun olmuşsundur oysa yarım içilmelidir bu meret. evine vardığında hala uykun vardır yatarsın uyuyamazsın 1 gün daha çöp olur yolculuğun ardından.
