onlar da birgün giderler.
şartlar bağları zayıflatmış, kişileri birbirinden uzaklaştırmıştır. ve taraflardan biri gitmemek için direnir. işte o zaman bir şekilde kişinin kıçına tekmeyi basmak şart olur. tekmeyi basan kişinin canı yiyenden daha çok yanar. fakat yapılması gereken ve hayati önem taşıyan bir görevi yapmanın huzuru ile hayata devam edilir. hiç gitmeyecekmiş gibi duran insanlar ilerde sadece ufak bir tebessümle hatırlanır ve üstünde düşünülmeden hayatın diğer meşgaleleriyle uğraşılmaya kaldığı yerden devam edilir.
