Gördüm onu yine. Yanında biri vardı. Beraber gülüyorlardı. Eğleniyorlardı. Yanındaki birini o kadar kıskandım ki. Ona o derece sokulan ben olmayı istedim, onu güldüren ben olmayı istedim. Çok yalvardım tanrıya, gözüm bir saniye bile ayrılmadı ondan. Ben onu kaybetmekten korkuyorum. Hem de çok. Çünkü ben kendimi ilk defa böyle gördüm, duydum, hissettim.
Çok canım yanıyor.
Onunla her karşılaşmamız beni kahrediyor. Çünkü o, beni görmüyor. Yanımdan geçip giderken ben onun kokusunu içime çekiyorum ama o bunu bilmiyor.