kötü bir şeydir. sıkıntıya strese sokan da bu zaten. elden ayaktan düşüp acısız bir şekilde, daha fazla acıya katlanmadan ölmek istemeye herkes onay veriyor. ama normal yaşlarda, yaşamın zorluklarına göğüs gerememe, asosyallikten kurtulamama sendromu, sürekli mutsuzluk hali bunu düşündürüyor. herkes çok mu mutlu sanki, hiç mi stressiz insanlar, denilmesi beni daha çok strese sokuyor. ulan madem öyle, herkes yaşamayı hangi mücadele ile beceriyor o zaman. söyleyin ilaç olun, bilelim.
