ilk zamanlar gecici bir iylik hali yasıyorsun, bu yatak ne kadar genis ve rahatmış diyorsun, istedigin saatte eve geliyorsun, kimseye hesap vermiyorsun, sadece kendinden sorumlusun. sonra durgunlasıyorsun, özlüyorsun, hatıralar calıyor kapını. tekrar birlesmek icin caba sarfeiyorsun, tekrar deniyorsun, olmuyor, biseyler eksik. sonra baska biri, yeni umutlar, belki yeni ayrılıklar..
