eve dönüş yolumun üzerindeki çınar ağaçlarının rüzgarda çıkardığı sesi özlüyorum. ağaç her yerde ağaç değil canım kardeşim. ananemin yaptığı ayva reçelinin tadı, hala benzerine rastlanmayacak kadar diri damağımda. aman ağzımızın tadı kaçmasın ali rıza bey filan deyip bu romantizme bir dur diyorum. sevgiler..
