sinir bozucu bir durum.konuşucagın çok şey varken, kurucagın cümleler, söylemek istedigin onca şey varken, hiçbir şey söyleyemeden öylece kalırsın.içinden çıglıklar atarsın,kendi kendini telkin edersin konuşsana diye, ama tek bir kelime çıkamaz agzından.sonra saçmalamaya başlarsın.sen bile şaşırırsın ne diyorum ben diye ama engel olamazsın,aslında söylemek istediklerinle, agzından çıkanlar bir türlü birbirini tutmaz en sonunda en başa döner, susar kalırsın.tabii yavaş yavaş zaman geçtikçe atlatılır bu durum.en azından atlatılması temenni edilir.