tarihte hamamı ilk olarak romalılar kullanmıştır. romalılardan bizanslılara, onlardan da osmanlılara geçen hamam müessesesi altın çağına türklerle birlikte kavuşmuştur. öyle ki hamam kelimesi yerini türk hamamına bırakmıştır. 1500'lü yıllarda osmanlı imparatorluğu'nda hamamı olmayan köy, çeşmesi olmayan sokak kalmamıştır. yine aynı yıllarda osmanlı ülkesine ''su medeniyeti'' denmesinin sebebi tarih boyunca türklerin temizliğe düşkün bir millet olmalarıdır. unutulmamalıdır ki avrupa 19. yüzyıla kadar yıkandıkları takdirde hasta olacaklarına inanıyorlardı. 1552 yılında türklere esir düşüp kaptan-ı derya sinan paşa'nın yanında kölelikten gözde hekimliğe yükselen ispanyol pedro yazdığı "kanuni devrinda istanbul" kitabında şöyle der: ''türklerin bize haklı olarak yönelttikleri tenkitlerin başlıcası kirli oluşumuzdur. ispanya'da ömrü boyunca iki kere yıkanmış hiçbir kadın ve erkek yoktur. türk hamamlarında çok su harcanır. dünyada istanbul kadar çeşmesi olan hiçbir şehir yoktur. her sokakta muhakkak bir çeşmeye rastlanır.'' 1665 yılında paris’te yayınlanan levant isimli eserde ''türkler çok yaşarlar ve az hasta olurlar. bizim memleketlerdeki böbrek hastalıkları ve daha bir sürü tehlikeli hastalıkların hiçbirini bilmezler. öyle zannediyorum ki türklerin bu mükemmel sıhhatlerinin başlıca sebeplerinin biri de sık sık hamama gitmeleri ve temizliklerine gösterdikleri muazzam özen.''
