Rüyalarını kaplayan, hayallerini sarsan birini düşün. Görmek için istemediğin insanlarla muhattap olduğunu, biriyle konuşurken acaba mı dediğin birini. Ona yakın olmak için sınırlarını zorladığını. Ve onun için çırpındığını. Bir Ahmet Kaya şarkısında onu duyduğunu ve her efkarlardığında kaleminden onun döküldüğünü. Düşündükçe onu hissettiğini. Bıkmadan da düşünmeye devam ettiğini. Yağmur yağarken damlalarda onu gördüğünü.
Düşündüğünü ve düşündüğünü. Belki yanlışlıkla gözünün sana çarptığını. Birden umutla sürüklenip en uçlarda onu yaşadığını ve her defasında o bataklığa geri döndüğünü.
Her gece kafamı kurcalamayı başarıyorsun ya yâr, hayret ediyorum bu kalbimin hızına.
