babam her akşam meyhaneye yada kahveye takılırdı. akşamları zor görürdük, bir süre böyle giderdi, 10-15 gün sonra annem dayanamayıp 'git babanı çağır' derdi. o 10-15 gün de bir koşa koşa giderdim.
koşa koşa giderdim hem babamı görmek için hemde nerede zıkkımlanıyorsa (meyhane yada kahve) orada bir gazoz içebilmek için. çifte bayram yaşardım.
iyi bir anı değil ama aklıma kazınmış. belki de o yüzdendir ki evlendikten sonra ne kahveye ne meyhaneye gitmedim. benim de eşim var, benimde çocuğum var, bunu onlara yapamam. yapmam.
