filmin oyuncu kadrosu gerçekten çok sağlam. rol ile karakter bütünleşmesi ancak bu kadar olabilirdi. oyuncular kendilerine biçilmiş rolleri size olabilecek en gerçekçi biçimde yansıtabiliyor ve siz bu karakterlerde kendinizden bir şeyler bulabiliyordunuz.
filmdeki replikler ayrıca bir güzeldir. insanı tatlı bir şekilde gülümseten bunun yanında da aynı derecede düşündüren tiptendi.
filmin konusu olan işsizlik ve onun sosyal ilişkilere yansıyış ve onu etkileyiş biçimi, gerçekte yaşantımızdaki maddiyat faktörünün, sosyoekonomik yapımıza nasıl bir etkide bulunduğunu açık ve net bir şekilde görmemizi sağlar bir şekilde işlenmiş ve sürekli olarak kaçtığımız gerçeklerle yüzleşmemizi istercesine filme "dostluk" ilişkilerinin zayıf halkasının* gerçekte hiçbir zaman kabul etmeyeceğimiz bir gerçek* tarafından nasıl paramparça edilebileceğini gözümüze gözümüze sokmuş.
herkesin kendinden bir parça bulabileceği "güneşli pazartesiler" hayatımızdaki güneşin ne kadar gerçekçi ve aynı zamanda ne kadar sahte olabileceğinin en açık şekli.