bu gibi durumlarda insan kendisini görünmez hissediyor. tanrının spam kutusuna atılmış bir vaziyette öylece bekliyorsunuz.
kendinizi hiç olmamış gibi görüyorsunuz.
caddelerde yürürken insanlar size çarpmıyor dahi. sanki her biri içinizden geçip gidiyor, sizi görmüyor bile. tamamen şeffaf bir yapıya sahip oluyorsunuz.
tek yapabildiğiniz tanrının sizi yeniden hatırlayabilmesi.
bunun için bekleyip duruyorsunuz.
elinizden sadece bu geliyor.
