bir neden aranmasına gerek yok. bugünkü gibi basit bir yazma isteği dahi insanı saçma sapan düşüncelere itebiliyor.
dönüp yazdığım onlarca entriye bakınca boş zamanı bir hayli bol olan bomboş bir insan görüyorum.
kıçından uydurduğu basit ve bir o kadar temelsiz tespitler ile kendini arşa çıkmış sanan bir zavallı.
bazen böyle bir şekilde duyguların esiri oluveriyorum ve ortaya yaratıcılık sandığım birbirinden anlamsız işleri koyuyorum. keşke bir otokontrol mekanizması ile kendimi durdurabilsem ve daha fazla saçmalamaktan uzak dursam.
