Biz tanrının zihnindeki bir kaç fantastik öğe de olabiliriz bunu bilemeyiz, mecbur da değiliz çünkü zaten Var olduğumuzdan emin bile değiliz. Her ne kadar dekart amca bence biz varız dediyse de var olduğumuzu iddia ettiğimiz kadar da aksini iddia eden bir sürü şüphe ve argümanlar var.
Yokluk asıl gibi geliyor bana. Aynı karanlığın evrende asıl olması ve ışığa üstün gelmesi gibi. Işık ekstra bir energie ihtiyaç duyar. karanlık ise bir eşyanın özünde vardır.
Kafa yapısı olarak Manyak kaderciyim ben. Tanrı beni annem ve babam gibi insanların eline göndererek benim yaşamımın ihtimallerini belirlemiş, planlarını tasarlamış, çizmiş. yani hayal kurmuş ya da rüya görüyor. Ben kendimi yırtsam beni ben yapan unsurlardan tamamen kopamam.
insan tabi ki kendini gerçekleştirebilir ama ben daha doğarken ağzında gümüş kaşıkla doğanlara karşı 1-0 yenik başlamışım. Kimilerinin sadece doğarak elde eğrilerine ben bir ömür çalışsam yine de erişemem.
Bazen tanrının bizi farklı farklı yaratmasında bir hikmet olduğunu da düşünmüyorum yani tanrı biraz öyle biraz böyle insan yaratmış olabilir. Kafasına göre yani.
