kendisine alındığım, 62 yaşındaki bir ağabeyi olarak nasihat etmek istediğim manken, oyuncu, silkici.
bak burak kardeşim,
efendi bir adamsın belli. fahriye gibi taş bir hanımı da zevcen olarak kabul edip, düzenli bir hayata terfi ettin. "burak nerde?" dediklerinde insanlar, "hanımıyla tatilde", "hanımıyla semt pazarına gitti", "hanımın teyze kızının baldızı ölmüş. cenaze evine gitmişler. pide yaptırıyor", "hanımının kayınçısının emmisi taş düşürüyormuş hasta ziyaretine gitmişler" gibi cevaplar verilmesi bir adam için önemlidir. bir erkek, hanımının ebesinin hörakesine kadar koşturduğu gün erkek olur. neden? çünkü affedersin yarrrrak gibi bir toplumda yaşıyoruz. mesela ben şu an frengi olan kayınbiraderimin başındayım. frengi diyorum amk ya! (not: özür dilerim arkadaşlar evlilik müessesesine olan övkemi kustum)
evet burakçım, iyi adamsın. bebek gibi de kızı aldın. ama rus mankeni engellemek nedir burak?
nedir bu buydey ambarındaki buydeyleri ayağının altında ezmek? seninki ezmek de değil, caanım buydeylerin üzerinde depiniyorsun resmen.
bak burak, biz de gençtik. (not 62 yaşındayım) havada kapar, yerde yerdik. sen bizi hep böyle naif mi sandın lan it? sağda solda konuşuyormuşsun zaten kulağıma geliyor. neymiş nihat topmuş, vay efendim nihat kimseyi yalayamazmış... burak akıllı ol benle uğraşma olm. bak ben senle sonra oynucam.
neyse, aramızdaki husumeti kenara bırakarak, tüm tecrübemle sana nihai nasihatımı vermek isterim evlat;
