Cocuklugum aklima geliyor sıklıkla. Babam Annem... NE kadar hafifti var olmak onlarla. Nasilsa onlar benim yerime dusunurdu gerekenleri.
Kilometrelerce uzaktayim oysa simdi- Bir basima. Ve var olmak hic de hafif degil... Dusunen sorgulayan kafa patlatan benim. Buyumek buymus heralde. Kural benim. Otorite benim. Varligimin-yasamimin agirligini kaldirmaliyim. Aksi takdiri dusunmek istemiyorum...
