üniversite, iş hayatı derken, uzun bir sürenin ardından, okuduğun ilkokulun önünden geçmek. anılar canlanır. bir zamanlar gitmek istemediğin o okula, keşke zaman geri gelse dersin. sorumluluğun sıfır olduğu noktada bilmenin, ve bir daha masumane ilkokullu olamayacağının hüznüdür. o anlık tabii. sonra hayata geri dönersin ister istemez. anıyla hüzünle yaşanmaz. ama hep bir yerinde kalır tatlı sızısı.
