Bir saat geçmişti herşeyin üzerinden.. yıkıntıları toplamak gereksizdi, daha yıkılacak duvarlar vardı kendi içimizde veya birbirimizin dışında..
saat dörttü ve herşey çok daha fazla acı veriyordu. kayıp bir geceydi.. vakit aslında tüm saatleri 5 geçiyordu. az kalmıştı yalanların parlaklıklarının sönmesine.
işte bu o saatti. dörttü.
