diğer mutfaklarla karşılaştırıp kötü olduğunu söylemek doğru değil bence. zaten o mutfağa özelliğini veren diğerleri gibi olmaması. hatay ege'ye benzemez, antep trabzona. onları o yapan da benzememesi zaten.
ama karadeniz gerçekten her zevke hitap etmiyor.
karadeniz mutfağıda insanları yine iklimine, elde ki imkanlara, insanların dağlarda çalıştığı için enerji verici pratik yemeklere yöneltmiştir.
halamın köyde bir evi var onun bahçesinde yediğim fasulye ve patatesin tadını asla unutmam aklım çıktı resmen. minicik patatesler yetişiyor orda haşlayıp yemeye başladığınız da sanki şekerle pişmiş, üstüne bir de soslar dökmüşsünüz gibi bir tat.
aslında karadenizde ette çok güzel yapılır ve çok tüketilir. haşlaması olsun, güveci olsun yada karalahana sarması bunların hepsi et sevenlerin tadı damağımda kaldı demesine neden olur. etin güzel olmasının dışında asıl önemlisi o yemeğe tereyağının o tadı vermesidir.
yine tulum peynirini fırından yenı çıkmış trabzon ekmeğinin içine tereyağıyla sürüp sıcacık yemek nasıl güzeldir.
sabahları yapılan kuymak , yada peynir su ve yağ eritmesi olan trokosti, yine yörenin çok yaptığı dağ çileği vişne reçelleri, zakuta zeytinleri, soğuk kavurma benim aklımı almaya yeterli.
hamsi buğulama, hamsi tava onun dışında mücverin hamsi ile olanı kaygana o hamsinin mücvere giripte o kadar güzel bi tat alabileceği aklınızın ucundan geçmez.
yine akçağbat, köfte piyaz hamsinin dışındaki diğer balıklar, mısır ekmeği, han sütlacı, trabzon pidesi, kapaması, döneri aklıma ancak bunlar geliyor çocukluğum bunlarla geçtiği için.
yalnız anlayamadığım bir nokta var trabzonda bir restoranta gittiğiniz zaman, hamsi değil genelde alabalık önerirler yani bi alabalık çılgınlığı var nedenini hemüz çözemedim.
