Bana annemin eski dükkanını anımsatıyor. Buz gibi dükkanda minicik, camla çevrili bir odacık vardı. Orada kasalardan yapılmış minik bir divanla dururdu. Kışın, kar yağdığında o odacığın içine girip sobayı yaktırırdım. Kombili evimde o sobanın verdiği sıcaklığı bulamazdım. Mükemmel bir şeydi. Kimi zaman sırf çalışıyor diye sarılmak isterdim ve annem hemen istediğimi anlar "sakın!" bakışları atardı bana.
