Hayatimda hic girmedigim kadar cok bunalima giriyorum bu aralar. Gulme sirasinda birden bi koseye cekilip tek basina kalma hissi cöküyo üstüme. Girisken bir yapim olmasina ragmen hicbir seyle ugrasmak istemiyorum. Hirsim kalmadi uzerimde. Hayatimda mutlaka olmasi gerek dedigim her seyi yitirdim elimden, kayip gitti. Yildiz ablayi ayri bir mana ile dinliyorum. isyerinde hic verimli olamiyorum ve artik göze batmaya basladi. farkindayim durumumun ama mudahale edemiyorum kendime. Birak mudahaleyi yardım icin tavsiyede bile bulunamiyorum. Her sabah ise geç kalmaya basladim. Ne yapacağım hiç bilmiyorum ama günden güne hic olmadığım kadar eriyip bitiyorum. Kendimi hic bu kadar aciz hissetmemistim.
