ah hiçbir şeye layık görülmezlerken, para bulamayıp tedavi olamazlarken, iki patates iki patlıcana oy dağıtacak kadar aptal gözle bakılıp, sadece bir oy için kullanılırlarken, kolay yoldan para kazanmak isteyen şerefsizler yüzünden gerçek fakirle yalancıyı ayırt edemeyip yardımda bulunmaktan kaçınılırken, parasızlık yüzünden canları kadar sevdikleri eşleri yüzünden terk edilir, ya da onlardan utanan çocukları tarafından arkadaşlarından gizlenirlerken, onlara yapılan haksızlıklar ortalıkta çalınmaz, zenginlere edilen bir "aptal" lafına milyar dolarlık davalar açılırken; hakikaten neden nefes tüketiyorlar ben de anlayamıyorum. bu kadar adam yerine konmazken, sadece streslerle yaşlanıp, yoklukla boğuşurken ruh sağlığını kaybeden, birini kurtarsan milyonlarcasını kurtaramayacağın bu kadar insan "sürüklenip giderken", çocuklarını kış geceleri sokaklarda soğuktan kaybederlerken, neden yaşıyorlar ben de anlayamıyorum. ah şu fakirler bir tükense, o zaman sömürecek güçsüzler bulamadığınızda siz bu cümleleri içtenlikle söyleyenler; kimlerden üttüklerinizle geçineceksiniz bilemiyorum!...
