teknolojinin nimetleri sayar dururuz. aslında bu savunma mekanizmasını oluşturmamız işin ne kadar boktan olduğunu gösteriyor. bazen geceleri yattığımda yaratıcılığım artar. derin düşüncelere kapılırım ve kalkar iki satır şiir yazarım. ciddiyim. uykudan önceki düşünme faslı insanı hayattan bir yandan uzaklaştırırken bir yandan da hiç olmadığı şekliyle, somutlaştırılmamış haliyle içine alıyor. fakat bazen... bazen de umarsız bir şekilde penisime kan yürüyor. eski sevgilimi düşünüyorum, resmen azıyorum. kalkıyor, kalkıyor, büyüyor duygularım. ve açıp porno izliyorum.
kimi zaman gecenin karanlığında, şehrin yalnızlığında usulca uzaklara seyredip, felsefik düşüncelerle hayatı sorgulayıp, hayatın anlamını arayabiliyorken, kimi zaman da "ohh be sıyırıp bi' 31 çekeyim" diyebiliyorum. bu ikiliyi birbirine çok uzak görmek belki de yanlış olandır, bilemiyorum. fakat gerçek şu ki; 31 çekmek de, iç hesaplaşma yapmak da günümüz şartlarında aynı vakte tekabül ediyor.
