Irkçılık problemini çok çok önceden çözdüğünü iddia eden birleşik devletlerin insanlarının bu konuda on yıllar sonra bile halen bağnaz olduğunu açık bir şekilde aksettiriyor film. Bunu ufak tefek sahnelerle yapıyor gibi görünse de sahneler kör göze parmak adeta. Benim için filmin en güzel sahnesi vivien Thomas ın bu iğrenç ayrımcılığa tam da ellerini iki yana açmış hz. isa heykeli önünde maruz kaldığı sahneydi.
Vivien Thomas ın alfred blalock un asistanlığından fazlasını yaptığı ve mavi bebek sendromunun çözümünde hele ki cerrahlar arasında kalbe dokunulamayacağının düşüncesi yaygınken nasıl hayatı bir rol oynadığını görüyorsunuz.
