karakterlerinin tamamına yakınında psikolojik sıkıntılar olan, ama bunu izleyiciye keyifli bir şekilde aktaran, tahmin edilebilir finali ile duyguyu tavan yaptırmayan ama ana karakterlerin gerçekçi tavırlarını tebessüm ve şaşkınlıkla izleyeceğiniz bir film.
Jennifer Lawrance böyle devam ederse, Hollywood onu yeni Meryl Streep olarak değerlendirip devamlı oscar/oscaradaylığı verir. işinin hakkını da veriyor. Her ne kadar nasıl ünlü olduğunu bilsek de, ününü yükseklerde devam ettirmek daha zordur, bunu başarıyor. Mother!(2017) filmiyle Oscar alacağına inanıyorum. *
Bradley, fiziksel olarak rolüne çok yakışmış. Sonlara doğru mektup sahnesindeki tavırları biraz yapay olsada genel olarak iyiydi.
DeNiro, Jackie, Chris filmi zenginleştiren isimler. Onları görmek ayrıca mutlu etti.
--spoiler--
filmdeki saçmalık, Pat' (Bradley) karısını banyoda adamın biri ile yakalıyor, adamı öldüresiye dövüyor, hastaneye yatıyor, hastaneden çıktıktan sonra Pat, karısı ile arası düzelsin diye herşeyi yapmaya göze alıyor. Tamam hastalıklı karakterler var da bu kadar değil amk. ve de bu hasta karakter, kocası öldü diye herkesle yatan Tiffany'e (Jennifer) slut diyebilecek kadar da aklı yerinde. bu paradokstan dolayı puan kırılır.
--spoiler--
