Tabiri caizse torbacılıktan kokain imparatorluğuna el atan George jung ın hayat hikayesinin anlatıldığı biyografik film.
Bazı filmler hikayeyi dramatik bazıları ise eğlenceli anlatır. Bu ikisinin daha iyisi ikisini harmanlayan fimlerdir. Ancak ne yazık ki blow bu üçünü de yapamıyor. Arada derede gidip duruyor. Hatta bazı anlarda iyice sıkıcı durağan bir hale geliyor. Akıl dolu diyalogların geçtiği durağanlıklara kapımız açık fakat filmde o da yok. Son sahne haricinde filmde akılda kalacak "lan be" dedirtecek bir sahne yok. Böylesi bir hikayenin dram kısmı daha ön plana çıkarılmalıydı diye düşünuyorum. Zira George un hikayesi büyük bir yalnızlaşma üzerine kuruluyken biz onu bir türlü hissedemiyoruz filmde. Bazı oyunculuklar iyi fakat coni dep abi dahil aşmış bir oyunculuk yok. Hele safi mafya tipiyle doğmuş kariyerinde goodfellas gibi dehşet bir film olan ray liotta yı her şeyi sineye çeken "ne boka yerse yesin işte benim oğlum" diyen bir aile babası kılığına sokmuşlar ki hiç olmamış.
