ciddi ciddi buradaki insanları okudukça kendimden şüphe ediyorum. acaba sorun bende mi?
bakın ben çok konuşan, sevgi pıtırcığı bir insan asla değilim. benle anlaşmak zordur, dışa kapalıyımdır, soğuk bir insanımdır. ulan benim bile üniversitede bir grubum vardı. sürüyle insan var, sürüyle. insan olup 2 kelime eden illa ki biriyle konuşuyor, bir yerden sonra da arkadaş oluyor, istemese bile oluyor yani dediğim gibi kocaman üniversite. siz arkadaşsız kalmayı nasıl başarıyorsunuz? özel çaba mı harcıyorsunuz?
ayrıca herkes sahte falan diyorsunuz ya, ulan siz nasıl insanlarla arkadaşsınız? tamam hepsi gerçek arkadaşın olamaz ama o kadar insandan 2-3 tanesi de dostun olur be birader o kadar da değil koca yerde hiç insan evladı yok yani? bence önce kendinizi bir sorgulayın. sadece vize ve final zamanı o insanları hatırlıyo olmayasınız?
