Dolu olan ugras olmamasiyla alakalidir. Bilen bilimle de ugrasmaz felsefeyle de. senin dusunce sistemin bile anlami sekillenmis kelimelerden olusuyorken, senin bu kelimeleri disavurus seklin öteki olarak gordugun bir insana gore anlam kazaniyorken, senin masalinin baskasinin masalindan bilimin masalinin felsefenin masalindan farki yoktur. Olaylari yorumlayan her daim sensen ve bilinmezlikten cikmaya calisirken kurallar koyan ama bu koydugu kurallari kendi sekillenmis dusunce sisteminde oturtmaya calisiyorken sen bilimi kullanarak felsefeden daha fazla hakikate yakin oldugunu soyleyemezsin. Parcalanmaz olana atom deyip de sonradan parcalandigini ogrenmeye benzer bu isler. Senin karsina cikanin gittigi yol degil seninle tartisabilmesi onemli olandir. Bilmeyenin tartistigi bilmeyendir. Buradaki bilmeyenlerin birbirinden ayri olup olmadigi da ayri konudur. Ayni ortamda bulunanlarin gittigi yol degil o yollarda gidenlerin birbirlerinin karsisina cikabilip cikamayacak olmasi onemlidir. Hangimizin yolunun hakikate daha yakin oldugu o yolu gitme amaclari zaten bilinmezlik olan kisilerin bilecegi is degildir. Lakin bu ayrim var gibi dusunuldugunde boyledir. bilinmezligi anlatmanin zaten butunlukte olabilecegini anlatmistim önceki yazilarimda. bu durumda da evren dedigimiz seyin sinirlarina ulastigimizda yani ifade etmemizin ifade ettigimiz seylerin anlamli oldugunu soyledigimiz seyin sinirlarina vardigimizda da buna varabilmemizin bilginin ickin olmadigini gosterecektir. Yani evren olarak gittigimiz yolda evrenin hakikat olamayacak olmasi sonra gerceklesenin önce gerceklesenden onemli olmadigini gosterir. Evren de bilinmezlikte hareket edecektir. Yani aslinda demek istedigim sey bilinmezlikte gidilen yolda sonrasinin oncesinden, butunun parcadan, felsefenin bilimden, sonra cikanin once cikandan farki yoktur.
