elde ettikleri çoğu şey için çaba sarfetmemiş nesildir. misal ;
- dönem ödevi için ansiklopedi açıp oradaki biyografi ya da tanımı a4 kağıda mürekkepli kalemle yazmamış olan, bunun yerine internetten copy paste ile ya da hatta ödev.com yardımı ile ödevini yapmış olan nesildir.
- telefon numarası ezberlememiş, fihrist kullanmamış, bunun yerine telefonunun rehberine kaydetmiş nesildir.
- pastane önü, durak önü vs yerlerde arkadaşları ile belli bir saat için randevulaşmamış, bunun yerine herhangi bir yere vardığında arkadaşlarını cepten aramış nesildir.
- bir grubun türkiye'de dağıtımı yetersiz olan albümünü elde edebilmek için 10metrekarelik bir müzik dükkanının rocker sahibine sipariş verip, verdiği albümün gelmesini beklerken de şarkı sözlerini blue jean dergilerinden buluşturmamış, bunun yerine nakaratını duyduğu şarkıyı mp3 olarak indirmiş nesildir.
- gerçek fotoğraf albümleri (devasa olup fotografların üzerinde bir de pvc gibi bir şey ile örtülü olan) yoktur. bunun yerine pikselleri olan nesildir.
- istedikleri bir ayakkabıyı aldırmak için ailesinin kendisine deadline sunmadığı, bunun yerine istedikleri şey en kötü ihtimal kredi kartının kesim tarihinden sonraki gün 12 taksitle alınabilmiş nesildir.
- susam sokağını bilmeyen, okumayı okulda öğrenmiş nesildir.
-sticker koleksiyonları yoktur, bunun yerine bulduklarını etrafa yapıştırırlar zaten.
- kitap okuma olayını neden sonra kaybettiler onu bilmiyorum? hepsinin film olarak çekilmişi var diye diyeceğim ama o filmleri de izlemiyorlar ki..
- bir de bunların elinde hiç lego görmedim ben? bilgisayardan olsa gerek..
örnekler böyle çoğaltılabileceği gibi burada anlatmak istediğim bu neslin hiçbir çaba göstermeden her şeye bu kadar kolay erişebilmesinden mütevellit, çoğu şeyin kıymetini bilmemeleridir. bunlardan önceki nesil en azından bu miladın öncesini ve sonrasını bildiğinden daha bir sindirmişlik vardır. kıymet vardır. ayakkabılarını kutuları ile saklar, dvdlerini ya da kitaplıklarındaki kitaplarını ödünç verdikleri zaman geri getirilmesini isterler.
bir de bağlayamadığım bir nokta daha var, 80 kuşağı (erken 80ler diyelim) zamanında devlet üniversitesini kazanamamak insanlarda mahçubiyete yol açarken, 80 sonu 90 başında ise tam tersi vakıf üniversitesi varken devleti kazanmak bir eziklik göstergesi oldu çıktı. biri de kalkıp bunu açıklarsa sevinirim.
edit : entryye bir baktım da, 90 öncesi de ne pis bir nesilmişiz her şeyi biriktiren... sanıyorum ilerleyen zamanlarda çöp ev ler 80li kuşağın eseri olacak..
