Dar bir ekonomiye sahip olmaktır. Fakirlik zordur. Her zaman ay sonunu nasıl getiririm diye düşünürüz. ihtiyacımız olan bir elbiseyi, ayakkabıyı alırken karamsar oluruz. Çünkü bunları almamız halinde, evin diğer ihtiyaçlarına para kalmaz.
Fakir yaşamak ayıp değil elbette. Ama bunun sınırı şu olmalı. Kimseye muhtaç olmadan yaşamak. Varsın fakir olalım. Önemli değil. Sonuçta herkes bir yolda birleşiyor. Hepimiz insanız. Zengin olan insanlar biraz daha duyarlı olup fakirlere yardım etseler, ortada fakir insana rastlamak zor olurdu. Öyle günlerin gelmesi ümidiyle.
