gösterimi ancak tek tük bazı sinema salonlarında olmuş bir türk filmi.
(vizyona girdiğinde bir arkadaşımla bu filmi izlemeye gittiğimizde bizim haricimizde 2 kişi vardı salonda ki bunlar "sinemaya gönül vermiş"o karanlık atmosferin verdiği duygusal havadan yararlanmak isteyen bir çiftti.)
filme geldiğimizde,aslında klişe bir senaryo var.hasta bir çocuk,palyaçoluk yaparak ona hem babalık hem annelik yapmaya çalışan bir baba,kocasını ve çoçuğunu terk etmiş bir anne var filmde.anne daha sonradan zengin biriyle evlenmiş hayatında yapmak istediklerini yapmıştır ancak çocuğuna da daha iyi imkanlar sağlamak için seneler sonra onu geri almak istemektedir ki bu geri alma velayet davası şeklinde filmin sonlarına doğru mahkeme salonunda filmin en etkileyici sahnelerinden birini oluşturmaktadır.bu sahnede başrol oyuncusu mehmet özgür köksel'in çok çok iyi performansı bütün filme yansımış hatta filme emek verenlere saygısızlık olmasın ama belki de amiyane tabirle tek başına filmi götürmüştür.
