"annemin yemeklerinden olsun, odam vernel koksun" tipli adamlar ilk izlenime göre sümsük, yumuşak, ana kuzusu duruyor.
fakat sevgilide aradığı şey, annesinin salt olarak şefkati ise adamın etiketi "ana kuzusu" yerine "ıssız adam" gibi bir şey olur. yalnızlığı başına dert olmuştur, tek istediği sarılmalık hatundur.
bir anne özelliği olarak, "cefa çekme", "sabır" gibi erdemler de var. ben o tarafa yakınım mesela. bu erkekler, "paranoyak" olarak değerlendirilebilir.
ben sabır bekliyorum. öyle kodlanmış. babam pek çekilecek adam değildi sanki. ama iyi kötü büyümüşüz amk yuva dağılmadan. o yüzden evlenmelik hatun ütopyamdaki en büyük özellik sabrı olmalı. cart diye bahanelerle terketmemeli.
saçma sapan nispetlere girmemeli. tabi bu devirde zor bunlar. o yüzden "kim gelirse bi deneyelim" mantığı ile sik gibi devam ediyorum yaşantıma.
zamanla daha az kafaya takar oluyorsun.
sonuç olarak, her erkeğin aradığı ciddi yalamalık, yüzük takmalık bayan hanım karı modelinin içinde bir anne özelliği olması şart. normal geldi şu an.
bunu annesinin dizinin gibinde oturup, "tımam anneciğim siz nasıl buyurursanız" diyen erkek tipiyle sınırlamamalı.
nitekim kadınların da ilk aşkları babaları olur. güç, korunma içgüdüsü vs dedikleri olmazsa olmaz kriterleri ilk babalarında görürler. sonra ilkokul öğretmenlerinde. zamanla bir "ideal erkek profili" yaratırlar. erkeklerinki de aynısı. olur böyle şeyler.
