farkında olmadan yapılanı insanın içine oturabilir.
son kez gördüğünü bilmiyorsun mesela; belki arkadaşın, belki sevgilin, belki ailenden biri. günlük veda kelimeleriyle gidiyorsun ama o görüşürüz ün asla gerçekleşmeyeceğini bilmiyorsun. belki o an maça ya da diziye yetişmek için acele ediyorsun, belki çok tuvaletin var ve önemsemeden hızlıca gidiyorsun ama bilmiyorsun ki o insanı son kez görüyorsun.
işte insana en çok bu koyar. ne demiş cem adrian: bu vedadan sayılmaz çocuk.
