mecburiyettendir. kumdan kale gibi gurur kuleleri yapmışız, peh.
birinci sebep gurur olur, diğeri de taktığımız maskeler.
matrix'te un çorbası içen amele neo'nun mesih gibi takılmasının nedeni bile buydu. uzun paltoları çekmiş haspam..yırtık tişörtlü piç.
yansımamızın mükemmel olmasını istiyoruz. ister sözlük yansıması olsun ister ofis, ister kampüs. ailemize bile farklı bir kişiliğiz. her zaman diliminde farklı insanız.
kendimiz hakkında uygun gördüğümüz yansıma ile karışıyoruz zamanla. hangisi biz, hangisi hayalimiz bilemez oluyoruz.
o yüzden o gülümseyip, "ne önemi var tatlım zaten ben onu sevmiyordum" demeler. hafifçe sırıtıp, "terfi zaten senin hakkındı ahmetciğim" demeler.
bizi zayıf gösteren zaaflarımızı sakladıkça daha güçlü olacağımızı, oyunu kazanacağımızı öğretmişler, ya da kitaplardan öğrenmişiz.
herkes olmak istediğini saklıyor derinlerinde.
enteller hayvanlıklarını saklamak için "marmariste orman yandı çevre böhühühü" diyor, ben birini sevip öküz gibi aşık olmaktan kaçmak için kaba davranıyorum önüme gelene. mesele gayet açık.
maskeler düşerse çok pis zırlarız. götümüz yemiyor buna. mutsuzken gülümseyip, "pis fahişe götünü ver" diyoruz. enteller de, "neden ozon tabakası delindi çok üzülüyom" diyor.
