nietzsche nin her daim gıcık olduğu ve mücadale verdiği kavram..kabulleniş durumu..
nietzsche köle ahlakı ile efendi ahlakı'nı uzlaştırma çabası içinde olan filozoflara-milletlere çok sinir olur. köle ahlakını özellikle hristiyan öğretinin halk için öğütlediği pasifist güçsüz ve kabullenici yönlerine karşı çıktığı için küçümser. onun için hayatın anlamı savaşmaktır. onun için " sanki özgürmüşüz gibi yaşamalıyız. yazgımızdan kaçamasak da ona direnmeliyiz. alınyazımızı kendi irademizle yaşamalıyız" demektedir. çünkü nietzsche übermensch'e giden bir yolda köle ahlakını da efendi ahlakını da aşan bir ahlak anlayışını savunur. muhtemelen bu ödev ahlakı gibi sınırlarını vicdan'ın (farklı olarak sınırlarını zaaflardan uzak bir insanın hastalıklı olmayan vicdanı) koyduğu bir ahlak anlayışıdır.
bir başka açıdan ise;
''öç almayı tanrıya havale eden,boyun eğen,yaşamdan çok şey beklemeyen ve misilleme yapmayan kişi iyidir" anlayışına sahip ahlak.
