üstad aşağı yukarı şunu anlatmıştır eserlerinde...
optik gerçekliğin temelinde, altı çizilen başlık içeriğinde, modernist soyut sanatın en önemli etkilerinden biri olan görsel soyutlamaya karşı mesafeli duruşlar vardır. bu başlıkta, deneysel olarak adlandırabileceğimiz görsel bir biçimcilikten ve yazarın anlatımcı yapısından çok bütünsel bir mizansen duygusunun neredeyse sahnelerin tamamına hakim olduğu görülür. metnin ve teknik olanın kurgusal devamlılığa hizmeti, öyküsel bir tamamlanmışlık algısı yaratmakta olup,
zihinsel bir argümana dönüştüren önemli bir etkendir. anahtar sözcükler üzerinden gidersek, yazar sürrealizmin temel yapı taşları olan deliliği, sembolizmi, bilinçdışını, analojiyi, skandalı, irrasyonel olanı, absürdü, kara mizahı, oneirizmi, fanteziyi, gündüz düşünü ve nihayetinde rüyanın organik yapısını teşhir eden bir mizansen yaratma arzusunda olduklarını görürüz.
bence oldukça anlaşılır, basit ve yalın bir anlatım herkesin anlayacağı bir dilde.
