osmanlı imaratorluğunun temelindeki "farklılıkların birlikteliği" ("unity in diversity" ) kavramının adalet anlayışına yansıması olarak benimsenen, "her milletin kendi hukukuna göre yargılanması" ilkesi gereği, her millete özel kıyafet tanımlaması yapılırdı. kıyafetlerin farklılaştırılması, günlük yaşamda birbirleriyle sürekli ilşkide olan insanlar için muazzam bir kolaylık sağlar, herkes karşısındakine sormadan hangi milletten olduğunu anlar ve sosyal statüsüne göre davranırdı.
günümüzde bunu "renklere göre kodlama" ya benzetebiliriz: kırmızının tehlike, yeşilin doğa olarak anlamlandırılması gibi.
