Abarttığımı düşünüyor.
Büyüttüğümü..
Ne yapsam bilemiyorum, soluğum kesiliyor öyle zamanlarda.
Oysa bir bilse gülüşünün kıyısına sığınıp bir ömür geçirebileceğimi...
Bilse sesini her duyduğumda içimden durmaksızın bilmediğim,
Unutulmuş dillerde şarkılar söylediğimi.
Bilse adının geçtiği her yeri ve her şeyi durup durup,
incitmemek için parmaklarımın ucuyla sevdiğimi...
Bir bilse özlemek kere özlemenin imkansız dayanılmazlığıyla
Hiçbir yere sığamayıp,
Kocaman gözlerine gıyabında öpücükler gönderdiğimi...
Ah bir bilse onu nasıl sevdiğimi
Hangi kelimelerle söyleyeceğimi bilemeyip kekelediğim zamanlarda,
Kelimelerimin arasındaki boşluğu gözyaşlarımla süslediğimi...
Bir bilse ona ait, ona dair, onunla ilgili ne varsa kelimelere dökülmüş, Hepsini yüreğimin belleğinde sonsuza dek tutmak istediğimi...
Bir bilse onun benim için ne demek olduğunu
Ve onu göremiyor olmamın varlığının büyüsünü
Hiç ama hiç bozamayacağını...
Bir bilse en onun ufak can sıkıntısının bile
Beni tırnaklarıma kadar ağrıttığını...
Bilse bütün bunları...
Bilse... Sever mi o da beni?
