subjektif konularda iyi de toplum içerisinde paylaşıldığında pis bi yetenektir bu.
bende bunu barındıran insanlardanım.
misal bir gün liseliliğin verdiği o heyecan mı dersiniz, mallık mı dersiniz sınıfta top oynuyoruz. nasıl ama, çerçeveler iniyor. top bir kızın kafasından öbürününkine sekiyor.
bütün gerizekalı ergenler güçlerimizi birleştirip rövaşata çekiyoruz. (tsubasa mısın lan? ehaha, o aralar çok ünlü tabi) kızların omuzlarından yükselinip kafa atılıyor. (sırf temas olsun diye dimi lan pezevenk)
sonra yine hislerime güvendim ve "bırakın olm bak hoca gelicek şimdi, yeter! topsuz kalıcaz yine." dedim ve dışarı çıktım.
çıkmaz olaydım sınıfa girdiğimde yüzlerde bi kızgınlık ifadesi "ne biçim şaka lan bu?" bakışı atıyo herkes.
bende "söylemedim lan" bakışı attım. onlarda "biz öyle bir şey demedik nerden çıkardın, çakal!" bakışı attılar yeniden.
bende "bir dakika sonra söyleyecektiniz." dedim.
yüzlerde "ananı avradını, herif harbi biliyo lan!" ifadesiyle yerime geçtim ve oturdum.
