düşünebiliyor musunuz rezillliği? efendim. her zamanki gibi bir elimde bekir coşkun 4ever, diğer elimde kahrolsun şeriat, yaşasın laiklik pankartlarıyla otobüse bindim. o da ne? bir türbanlı. nasıl şok oldum, elim ayağım titredi böyle bir an. bu türbanlı hanımkızımız - ki dilim varmıyor hanım demeye- oturmuş koltukta. ooh babasının kahvehanesi sanki. şeriat sesleri kulağımda çınlıyor, yaşasın laiklik diye bağırmak istiyorum ama nafile. türbanlı oturmuş orda. delireceğim.
be ne yaptım? gittim oturdum bende. böyle baktım suratına suratına, oh olsun dedim. elimdeki bekir coşkun fotoğrafına bakarak böyle elimi çeneme koyup sırıttım. ona da gösterdim böle bekir coşkun' u. korktu tabi böyle yüce bir türk büyüğünün resmini görünce. şeriattan gözleri fırladı yuvalarından.
hayat ne garip? kahrolsun şeriat. yaşasın laiklik.
