5.
-
once ve begin again'den sonra izlediğim John Carney filmi.
eski yapımlara göre senoryo daha boştu fakat akıcı eğlenceliydi ve tabii ki şarkılar güzeldi.
conor'ın abisi kanımca filmdeki en sağlam karakterdi...
çok fazla klişe içermesine rağmen kendine has mizacı olan güzel yapım.
şöyle bi diyalog vardı hoşa giden;
--spoiler--
+ Bir gün bana mutlu bir şarkı yazar mısın? Gülmeye ihtiyacım var.
- Ya mutlu hissetmiyorsam?
+ Senin sorunun; üzgün olmaktan memnun değilsin, Ama aşk böyle bir şey Cosmo. Mutlu bir üzgün olmak.
--spoiler--
