o kadar bariz ve net şekilde insanlar benden kaçıyor ve konuşmak istemiyor ki gerçekten üzülmeden öte bir durum yaşıyorum.
sevgilim olmamasını ve asla olmayacağı gerçeğini benimsedim, bu durum etkilemiyor artık beni. fakat konuşmamak, sırtı dönülen kişi olmak, görünmezmiş gibi ortalarda dolaşmak gerçekten onur kırıcı.
insanlara zarar vermediğiniz halde onların sizden kaçması nasıl bir duygu tahmin etsenize.
