şüphesiz ki "o" yolculukların en mukabillisidir. fonda harika bir playlist varsa ve sadece kendinizle konuşuyorsanız deymesinler keyfinize.
tibette yedi yıl kalmamış olsam da rehabilite edici bir yanı olmuştur benim için hep.
tekrar arasına döneceğim toplum ve o'nun kurallarına karşı arınmışlık hissi.
gezegenin üzerine sadece dört lastikle bağlanma bilincini yitirerek, ışınlanıp kaybolma isteğini uyandırması ise ayrı bir muamma bencileyn.
