hatırlıyorum da, onunla sadece akşamları konuşabilirdik ikimizde ancak müsait olurduk, bu seferde arkadaşlarıyla olurdu gece 2ye kadar beklerdim. Sonra arar 2 dakika konuşur arkadaşlarının yanına geçmesi gerektiğini birde beni sevdiğini söylerdi. Uykum olsa da uyuyamazdım. Bütün gün beklemek zoruma giderdi. Oysa o bunun kıymetini hiç bilmedi.
