yani mesela bir adam bilmemkimi-i bilmemne hazretlerinin torunu, alim ebu bilmemne'nin de torunuysa o adam müslüman doğar müslüman ölür. hiçbir şekilde islamdan çıkması, dinsiz olması, ateist olması, hıristiyan ya da yahudiliği seçmesi, puta tapması, ateşe, s.ke tapması ihtimal dahilinde bile değildir.
bu düşünce insandaki iradeyi ve beyni yok sayar. neden yok sayar? çünkü bunu iddia eden kişilerde beyin yoktur. herkesi kendileri gibi sanarlar. bu insanlar gerek korktukları gerekse beyinleri olmadığı için düşünümezler ve benmerkezcildirler, yani her insanı kendileri gibi sanarlar.
örnek verelim; hasan sabbah alim ali bin mehmed'in oğludur. on dört yaşına kadar babasının gözetimi altında din bilgileri edinir ve sonra o dönemin ünlü islam alimlerinden imam muvaffak nişaburi'nin öğrencisi olur. 17 yaşından sonra ismaili'liği benimseyip dönemin en büyük ismaili alimlerinden dersler almıştır. fakat hasan sabbah dünyayı gezdikçe ve gördükçe, özellikle bir ismaili şeyhiyle yaptığı bir konuşmadan sonra inancından değişiklikler yaşar. öncelikle belli bir süreç içinde dinlere inanmaz ve olgunluk seviyesinde allah'a da inanmamayı seçer. fakat bu seçimi kendisi için de biraz muallaktadır. ya varsa gibi bir şüphe vardır içinde. imparatorluğunu kurduğu zaman kendisini ziyarete gelen selçuklu elçilerinin gözleri önünde müritlerinden birisine kulenin tepesine çıkıp kendisini atmasını söyledikten ve müridi bunu ikiletmeden koşup canına son verdikten sonra ise allah'ın olmadığına kesin olarak inanır. fakat müslüman bir babanın oğluydu.
