Hayatımdan bir şeylerin eksilmesiyle başladım. Her eksiklikte, paketten çıkarıp bir tane yaktım.
Paketten her bir sigara eksilişinde, döngüye girdiğimi anladım. Eksildi, ve ben yenisini yaktım. Eksildi ve yerine bir hiç kaldı. Devam ettim, aldım, ve tekrar yaktım. Bitmemeliydi. Diğer tüm eksikliklerin yerini doldurmak için sürekli yaktım. Biraz da kendimi kandırdım. Eksikliklerin asla geri gelmeyeceğini anladığımda gördüğüm tek şey , bitmiş bir paket ve ondan geriye kalan bir avuç kül dü.
En büyük bağımlılıklar zarar verir derlerdi. En büyük zararı ben kendime verdim o gün. Asıl zarar sigara değildi. Battığım bu bok çukurunda en büyük zararı bana, birer birer eksilenler verdi aslında...
