24 temmuz akşamı olmuştu ne olduysa. Yazmıştım bir önceki entrymde. Eylül de bitti artık. Tam kabullendim diyorum. Bitti. Daha fazla ne üzebilirdi ki bunu da atlattım diyorum ama her seferinde, her kendimi güçlü hissettiğimi kolumu kanadımı kıracak yeni bir şey ile karşılaşıyorum. Bu aşk da değil aslında. içimdeki öfke bunun aşk olmadığını söylüyor bana. Asla'sına gitti işte. Geride bıraktığına ne olduğu hiç umrunda bile olmadı.
